September 2012 » Seizoen 2011 – 2012

Stichting Darsilami

Stichting Darsilami, opgericht in 2005, is een ondersteuningsproject voor Darsilami en omgeving in Gambia. De stichting wil hulp bieden bij:

• gezondheid, medische zorg
• onderwijs en scholing
• stimuleren lokale bedrijfjes
• culturele activiteiten
• directe nood

Initiatiefnemers voor de hulpverlening zijn Willemien Oosterveld en Tabo Bojang. Willemien Oosterveld leeft een deel van het jaar in Darsilami en is direct betrokken bij de hier genoemde activiteiten in het dorp. Tabo Bojang heeft een belangrijk aandeel in de ontwikkeling van het dorp, zijn grootvader heeft het dorp gesticht. Tabo is betrokken bij de ondersteuning van tal van ecologische en sociale projecten. De bedoeling van de stichting is om kleinschalige projecten te ondersteunen waarbij de hulp direct ten goede komt aan de plaatselijke bevolking. De stichting werkt zonder winstoogmerk en gaat op een efficiënte manier om met de giften die zij ontvangt. Mocht u als donateur of lezer van de nieuwsbrief vragen of opmerkingen hebben dan kunt u contact met ons opnemen.

Bestuur

Het bestuur heeft de volgende samenstelling:

• Jan Dinkelaar: voorzitter
• Claartje Dirksmeier: secretaris
• Greet Oosterveld: penningmeester
• Annie Haanstra: bestuurslid

Donaties

Alle giften zijn welkom, de kleine, de grote, eenmalig of niet eenmalig en natuurlijk de donaties via het 5x 50 project (u schenkt vijf jaar 50 euro per jaar). Uw giften aan onze stichting zijn aftrekbaar voor de belasting. Als u de stichting niet meer wilt ondersteunen en uw donatie gaat stoppen, wilt u dit dan doorgeven aan onze administratie.

Infomatie

Mocht u als donateur of lezer van de nieuwsbrief vragen of opmerkingen hebben dan kunt u contact met ons opnemen.

Stichting Darsilami
Haarsmastraat 14
7983 KL Wapse
telefoon: 0521 551285 / 551588
email: st.darsilami@hotmail.com
Giro: 13 127 39
IBAN: NL48PSTB001312739
BIC: PSTBNL21

Ondersteuningsprojecten

Dit is de zevende nieuwsbrief van de stichting. Zeven jaar zijn we aan het werk in Darsilami en omgeving. Laten we nu het achtste jaar ingaan als eerste van de volgende zeven, minstens zo vruchtbare jaren. Steeds meer mensen raken betrokken bij het werk van Stichting Darsilami en een aantal is actief in eigen omgeving om nog een extra project te kunnen realiseren. We zijn blij met deze betrokkenheid die zoveel goeds oplevert en met de continuïteit in donaties die een voortzetting van steun garandeert.

In de vorige nieuwsbrief schreven we dat we een patroon zien in de problemen waar wij elk jaar mee te maken krijgen: er zijn verschillen in personen en dorpen, maar in grote lijnen verandert er niet veel in de problematiek en de oplossingen die we daarvoor vinden. In deze nieuwsbrief blijven we wat langer stil staan bij de meer bijzondere projecten en gebeurtenissen.

Dit jaar was dat met name de opening van het gezondheidscentrum annex kraamkliniek in Macouda, het dorp op 3 km afstand van Darsilami, net in Senegal, evenals de opening van de kinderspeelplaats in Darsilami. VOF BRAdvies (Bouwregelgeving advies) financierde het maken van een film over Stichting Darsilami, bedoeld om meer publiciteit aan ons werk te geven. Johan van der Zee was bereid de film te maken.

Gezondheid en medische zorg

Individuele hulp

Voor veel mensen werd het mogelijk een arts, gezondheidscentrum of ziekenhuis te bezoeken, medicijnen te krijgen of een behandeling. Lang voor de regentijd zijn muskietennetten ingeslagen die vlak voor de regen uitgedeeld werden aan de families die zelf geen beschermend net kunnen betalen. Malaria voorkomen is beter dan genezen. Kinderen beneden de zes jaar lopen het grootste risico omdat zij nog niet genoeg antistoffen hebben opgebouwd.

Regelmatig gebeuren er ongelukken en dan wordt hulp gevraagd. Maar omdat die ongelukken van een iets andere orde zijn dan hier in het westen is het goed om wat meer uitleg te geven.

• Omdat kleine kinderen vaak dichtbij hun moeders zijn en deze moeders dichtbij open vuur op kindhoogte koken, gebeuren er nogal eens ongelukken met vuur, heet water of kokend eten dat omvalt. Ook met hete as die niet goed is gedoofd. Snel naar een brandwondencentrum gaan kan niet, omdat zo’n centrum er niet is. Dan wordt het een gezondheidscentrum in de buurt of het ziekenhuis in Banjul. Dat kost vaak veel tijd, want er is niet altijd vervoer voorhanden.
• Een paar maanden geleden gebeurde er een groot ongeluk in Brikama bij een van de benzinestations, omdat daar een tankauto ontplofte. Veel slachtoffers en veel schade aan omliggende kleine bedrijfjes.
• Uit een palmboom of van een ezelskar vallen zijn geen dingen die we in het westen tegenkomen. Dit soort ongelukken gebeuren wel in Afrika en kunnen grote gevolgen hebben, als het slachtoffer de enige kostwinner van een grote familie is. De hulp is dikwijls niet alleen medisch, maar ook bedoeld om de tijd zonder inkomen te overbruggen. Geen verzekeringen, geen sociale dienst. De man die uit de palmboom was gevallen had een arm en een voet gebroken.
• Een vrachtauto, volgepakt met mensen verongelukte in de berm in de buurt van Brikama. Ongelukken met dit soort open auto’s hebben grote gevolgen. Tabo was toevallig in de buurt en heeft direct hulp geboden, zodat de slachtoffers naar een ziekenhuis konden worden gebracht. Daarna heeft hij diverse families via zijn mobiel op de hoogte gesteld van het ongeluk.
• Ook goed drinkwater hoort bij gezondheidszorg. Voor een familie die ver van de bewoonde wereld woont werd een waterput aangelegd.
• In de vorige nieuwsbrief noemden we de gehandicapte Seny uit Manduar die een rolstoel kreeg. Ook schreven we dat Seny kort daarna is overleden. De rolstoel is nu aan een ander gehandicapt jongetje gegeven, en wel aan de ongeveer 8-jarige Bye-parteh uit Brikama. Deze jongen kan nauwelijks staan en helemaal niet lopen. Hij gaat op dit moment naar de Koranschool, maar heeft Tabo laten weten dat hij heel graag naar de basisschool wil. De rolstoel blijft eigendom van de stichting.
• 

  De waterput is net op tijd af. links de maker

  Baby Mariama uit Serekunda krijgt nog steeds elke maand haar speciale poedermelk en andere benodigdheden. Binnenkort zal ze groot genoeg zijn om met de pot mee te eten.

• Gasten van Timberland-lodge brachten weer de nodige medicijnen, verbandmateriaal en kleding mee.

Batterijen

Dit jaar speciale aandacht voor batterijen die zo maar weggegooid worden en soms ook tussen de nieuwe groente in de tuinen van de vrouwen liggen. Het probleem is er al jaren, maar mensen zijn zich er niet van bewust dat cadmium en zink slecht zijn voor de grond en vooral voor het drinkwater. Batterijen kun je in Gambia nergens inleveren voor hergebruik. Je kunt ze niet teruggeven aan de importeurs. Niemand weet goed wat ermee te doen. Ze liggen zomaar op de grond en kinderen spelen er mee.

Als een eerste stap hebben we plastic vaten gekocht om daar de batterijen in te verzamelen. Wat er verder mee moet gebeuren weten we nog niet. Misschien zijn er lezers van deze nieuwsbrief die hebben gehoord van oplossingen voor het batterij probleem in Afrika of waar dan ook ter wereld. Of misschien kent u organisaties die zich daarmee bezig houden. Graag uw reactie. Greenpeace hebben we benaderd, maar tot nu toe zonder resultaat.

Het nieuwe gezondheidscentrum in Macouda

Er is hard gewerkt om alles op tijd af te krijgen voor de opening van het gezondheidscentrum. Toiletten en douche werden gemaakt, de laatste hand werd gelegd aan de waterput, alle bedden en kasten zijn opnieuw geverfd, de gordijnen opgehangen en er is een omheining gemaakt van palmbladeren.

De opening van het nieuwe centrum werd half december 2011 een groot feest. Veel gasten waren aanwezig: Amy en Frans van den Bercken uit Nederland als afvaardiging van alle sponsoren van het centrum samen met hun schoonzoon. De penningmeester van Stichting Darsilami, Greet Oosterveld en natuurlijk de notabelen uit het dorp Macouda, officials uit de regio, evenals medewerkers van naburige gezondheidscentra. Zowel veel inwoners van Macouda, als Tabo en Willemien, waren zenuwachtig of alles goed zou gaan maar het werd een geweldige dag. Macouda op z’n best.
Hier een verslag.

De buitenlanders worden feestelijk ingehaald met uitbundige dans en luide drum. Iedereen glimt van het zweet in de brandende zon. De Koumpo, een grote figuur in lang gras tenue laat zijn kunsten zien. Een stok die op zijn hoofd bevestigd is, zet hij in de grond en daar cirkelt hij razendsnel omheen. Ook Agomalah, een aapachtig wezen, is op de achtergrond aanwezig, soms uitgedaagd door een fel dansende vrouw. Beide figuren komen uit de Diola-traditie.

Het gezondheidscentrum is door de bevolking omheind met aan elkaar gebonden palmbladeren. Een stellage met een dak van dezelfde soort palmbladeren dient als bescherming tegen de zon.

Vele toespraken volgen. Afrikanen houden van omslachtig en veel praten bij dit soort gelegenheden, d.w.z. iedereen moet de kans krijgen zijn woordje te doen. Velen zijn inmiddels half ingedommeld, zeker als de geluidsinstallatie het begeeft, maar dat schijnt niemand te deren. Er komen wat pinda’s en gekookte eieren voorbij, dat geeft afleiding.

Dan is iedereen opeens klaar wakker, geroezemoes en heen en weer geloop. De officiële opening nadert, maar eerst moeten de linten nog bevestigd worden aan de hoofdingang van het centrum. Iemand heeft eraan gedacht om dat vooraf te doen (of misschien wel en is het allemaal zo bedoeld omdat kinderen die mooie linten er wel eens af zouden kunnen halen). Iedereen wacht geduldig en alles komt goed. Frans en Amy van den Bercken knippen keurig alle linten door en het centrum wordt met “aah!” en “ooh!” bewonderd: mooie tegels, muren in dezelfde kleuren geverfd, overal gordijnen, witte lakens op de bedden, die opnieuw geverfd zijn, buiten douches, toilet en een diepe waterput De puttenbouwer heeft er vanochtend nog de laatste hand aan gelegd Maar af is ie!

Dat de timmerman van het dorp ziek is geworden en dat daardoor alle banken van het centrum nog niet af zijn, daar stoort niemand zich aan. Het dorp viert feest, nog lang nadat wij terug gegaan zijn naar Darsilami.

Ongeveer een maand later werd een kleine koelkast bezorgd om het serum voor de vaccinaties voor de kinderen goed te houden. De koelkast draait, evenals de verlichting, op zonne-energie.
Voorafgaand aan de regentijd, wanneer de meeste ziektes voorkomen, ontving het gezondheidscentrum nog de nodige medicijnen.

Onderwijs en scholing

Opnieuw werden veel kinderen geholpen om het ontbrekende deel van het schoolgeld voor dit jaar te betalen, omdat ouders/verzorgers dat door bijzondere omstandigheden even niet konden. Daarnaast zijn er een paar kinderen die hun schoolopleiding gesponsord krijgen.
De basisschool in Busumbala (in de buurt van Brikama) kreeg een uitbreiding van het watersysteem.
Het dove meisje Fanta uit Darsilami wil niet meer naar de school voor doven in Serekunda. We hebben uitgebreid met de ouders gesproken, maar het lukt niet om haar van mening te doen veranderen.

De kleuterschool in Bajiran heeft twee klaslokalen, maar nog steeds hebben de kleinste kleuters geen onderkomen en zitten buiten. Daar gaat binnenkort verandering in komen. Enthousiaste voortrekkers van het werk van de stichting hebben ervoor gezorgd dat de opbrengst van de vastenactie van dit jaar bestemd wordt voor een nieuw lokaal in Bajiran en voor de afwerking van het toilet. Een paar kerken in Brielle, een kerk in Hellevoetsluis en een basisschool in Brielle brachten met z’n allen een flink bedrag bij elkaar.

Zoals vorig jaar in de nieuwsbrief beschreven was het de bedoeling dat de kleuterschool in Manduar opnieuw van leem opgebouwd zou worden. Het is anders gelopen dan iedereen had gedacht. De familie van een vroeger hoofd van de school bedreigde het nieuwe hoofd die te goeder trouw is. Hierdoor ontstond een breuk, waarna de “teacher” al het aangekochte materiaal mee heeft genomen naar een kleuterschool in Brikama die dit materiaal ook hard nodig had. Het dak kon afgemaakt worden en ook het cement en het zand werden in de bouw verwerkt. De school in Manduar gaat nu, door eigen toedoen, op de oude voet verder. We waren blij dat in deze moeilijke situatie het materiaal op een goede manier is gebruikt.

Voor de basisschool in Macouda-Dombondir, net over de grens in Senegal, heeft de stichting in vorige jaren het een en ander gedaan. Inmiddels heeft de Senegalese overheid voor 4 klaslokalen gezorgd, maar na korte tijd al bleek dat er veel te weinig cement in de vloeren zat: het ijzeren raamwerk komt er doorheen en door al het loskomende zand stuift het voortdurend in de ruimtes. Leerlingen en leerkrachten krijgen ademhalingsmoeilijkheden. De aannemer heeft duidelijk bespaard op cement. Hopelijk kan Stichting Darsilami in het komende jaar een bijdrage leveren voor nieuw te maken vloeren.

Een kleuterschool in Farato, niet ver van Brikama, riep onze hulp in. Ze huizen op dit moment in twee gehuurde kamers van een gewoon woonhuis. De leerkrachten zijn erg betrokken, maar kunnen in zo’n kleine ruimte geen kant op met al die kleuters. Enig meubilair is als eerste toegezegd en wordt op dit moment gemaakt. Hopelijk lukt het om op den duur een oplossing te vinden voor een andere, betere behuizing.

Stimuleren van werk

Vrouwen uit Manduar, Pirang en Kembujeh kregen de gelegenheid om een handel in cassave op te zetten, twee mannen uit Darsilami begonnen een veehandel en in vele andere plaatsen werd een handeltje (bijv. groentes of zeep of suiker) gestart.

Om enig idee te geven over het hoe en waarom, hier wat meer informatie over Nyorta uit Brikama. Nyorta heeft 8 kinderen en een man die ziek is (tbc). De familie kon niet rond komen van de opbrengst van wat Nyorta verkocht (soort pruimen). De stichting heeft in overleg met haar een zak suiker gekocht, om een nieuwe handel te starten die meer op zou kunnen leveren. En dat bleek inderdaad het geval. Ze verkocht de kleine zakjes suiker iets onder de gangbare prijs en haar handel liep goed, waardoor ze zelf de volgende zak suiker kon kopen (zie film op de website).
Tegelijkertijd werd Nyorta’s man gestimuleerd aan een tbc-programma in het gezondheids-centrum mee te doen. Ook de thuissituatie werd verbeterd: een nieuwe doucheruimte werd gemaakt om de oude, niet hygiënische te vervangen.

We brachten een bezoek aan de vrouwentuin in Macouda, die er in tegenstelling tot vorig jaar nu groeiend en bloeiend uitziet. Beelden in de vorm van foto’s spreken meer dan woorden zie onze film op de website.

Culturele activiteiten

Na de regentijd werd in Darsilami eindelijk de geplande speelplaats voor kleine kinderen gemaakt: een paar schommels, wippen, twee huisjes om in en op te klimmen en enkele banken voor de toekijkende ouderen. Dit was de grote wens van een van de donateurs, die alle bijdragen voor het afscheidfeest van zijn werk, hieraan wilde besteden. De opening met veel dans, zang en drum vond half december plaats.

Veel kinderen, wat notabelen, en natuurlijk de initiatiefnemer waren aanwezig. Ook de penningmeester van onze stichting, Greet Oosterveld, was erbij. Een toezichthouder is aangesteld om te zorgen dat alles intact blijft. De speeltoestellen en de banken erom heen zijn van hout gemaakt en dit moet behandeld worden tegen termieten. Pas daarna werd alles in vrolijke kleuren geverfd.

Na een jaar overslaan werd nu in maart 2012 de picknick aan zee gehouden, waar voorzitter Jan Dinkelaar bij was, evenals filmer Johan van der Zee. Meer dan 70 mensen waren op het strand. Er werd naar hartenlust gespetterd en geplonsd, gegeten, gerend met emmertjes water op het hoofd, gedanst onder begeleiding van jerrycandrums en veel gepraat en gelachen.

Er vond een bewustmakingscampagne plaats door de scouts van de hele West Coast Region, aangaande de aanplant van bomen, bestrijding van bosbrand en bestrijding van malaria. Verder werden er zoals elk jaar bijdragen gegeven voor allerlei vieringen en culturele evenementen, vooral op scholen.

Directe noodhulp

Tijdens dit regenseizoen is extreem veel regen gevallen. De grond heeft weliswaar veel water nodig, maar de bijkomende effecten zijn meestal wat minder, zoals veel blikseminslag, waardoor huizen afbranden, daken die te lijden hebben van de enorme windvlagen, vernieling van (meestal oude) huizen en gebouwen. Net nu er zoveel water valt is het Ramadan en mogen de moslims overdag niet eten en drinken.
Veel hulp werd opnieuw gegeven aan individuen en families, die het even niet zelf konden opbrengen om naar de dokter te gaan, om het vervoer voor een ziek familielid te betalen, om genoeg eten te hebben voor alle mensen van hun erf.
Een zwakbegaafde vrouw die dit jaar een beroerte kreeg en nu niet meer haar werk (kleren wassen voor anderen) kan doen, lukte het niet meer om voor zichzelf en haar twee dochters te zorgen. Ze heeft geen familie in de buurt en komt vaak bij ons langs.

De auto van de stichting

Zonder de auto zou het erg moeilijk zijn om al het werk te doen en om diensten te leveren aan diverse, vaak zieke mensen. Het onderhoud is tegelijkertijd ook het behoud van de auto, maar kost jaarlijks toch aardig wat. Als je alle hobbels en gaten ziet waar de auto doorheen gaat, al het zand, alle modder, dan houdt de auto zich prima. We hopen nog steeds op een aparte sponsor te vinden voor de auto.

Creatieve opbrengsten voor Stichting Darsilami

• een enthousiast groepje mensen bracht opnieuw hun vakantie door in Darsilami. Eigenlijk waren ze gekomen om het werk van de stichting te zien. Ze namen een flink bedrag mee dat ze van hun familie en vrienden hadden gekregen voor het stichtingswerk.
  

  Druk gebruik van de speelhuisjes

• de opbrengst van een voetbaltoernooi voor verstandelijk gehandicapte kinderen ging naar Stichting Darsilami

een apotheek stelde medicijnen en geld beschikbaar

• de opbrengsten van verschillende verjaardagen werden aan de stichting gegeven
• een winkel verzamelde aan de kassa geld voor de stichting. In de winkel hingen enkele foto’s om aandacht te vragen
• een aantal mensen schonken de cadeaubonnen die zij zelf hadden gekregen aan de stichting, zodat wij daar medicijnen voor konden kopen.